Hayır. Fotoğrafçılık öğrenirken bir SLR şart değildir.

Aslında, SLR'nin gerçek bir engel olabileceğini bile söyleyebilirim. Çok fazla kontrol ve işlev var, bunaltıcı olabilir ve bir kamera kitine 500 $ + harcayıp kötü fotoğrafları çevirmek oldukça cesaret kırıcı. Öyle ki tam otomatik moda geri dönmek isteyebilirsiniz.

Kamera bir araçtır. Daha fazlası yok. Tam el kitabına sahip olmanın avantajları diğer yanıtlarda açıklanmıştır, ancak izo / diyafram açıklığı / deklanşörün teknik ayrıntılarını bilmek, öğrenmek istediğiniz şeye teğettir: İyi fotoğraflar nasıl çekilir.

İyi fotoğrafçılığın temelleri kompozisyon, konu ve ışıklandırmadır. Bunların hepsini manuel kontrollere sahip bir kamera olmadan öğrenebilirsiniz. Kendimi pek iyi bir fotoğrafçı olarak görmeme rağmen, sık sık insanlara iPhone'umla nasıl güzel fotoğraflar çekebileceğimi soruyor.

Ayrıca, bir bas-çek'in fotoğrafçılıkla hiçbir şey yapmak istemeyen insanlar için olmadığını söylemeye cesaret edemem. SLR'nin anlamsız olduğu yerlerde doğrult ve çek kamera kullanan birkaç fotoğrafçı (ben de dahil) tanıyorum.

Fotoğraf makineleri ve iyi fotoğrafçılık arasındaki ilişkiyle ilgili soruları olan herkese tavsiyem şu: flickr'ın kamera bulucusuna bakın.

http://www.flickr.com/cameras/apple/iphone_3gs/

SLR bir gereklilik değildir . Aslında, yüksek bir nokta ve atış gerekli bile değildir, ancak ya süreci kolaylaştırır.

PowerShot SX20 IS veya PowerShot G11, iki son derece iyi bak ve çek kamerasıdır ve her ikisi de giriş seviyesi DSLR'de bulunan özelliklerin çoğuna sahiptir.

Yüksek bir nokta ve çekimin temel özellikleri daha büyük sensörler ve değiştirilebilir lensler kaçırılacak:

• değiştirilebilir lensler - Lensinizi değiştirme yeteneğiyle ortaya çıkan olasılıklar neredeyse sonsuzdur. Aslında, bir SLR'ye geçtiğinizde, lensler vücuttan daha önemlidir. (SLR olmayan kameraların artık lens değiştirme özelliğine sahip olduğunu unutmayın, örneğin mikro üçte dörde modeller)
• daha büyük sensör - Bir nokta ve çekimdeki kamera sensörü çok daha küçüktür, bu, tek tek piksellerin boyutunu sınırlar, renk doygunluğunu azaltır ve gürültüyü artırır. Boyut farklılıkları aşağıdaki görselde görülebilir. Bir doğrult ve ateş sensörü genellikle 1 / 2.5 - 1 / 1.6 aralığındadır.

Bunun yanı sıra, Bazı manuel özellikleri kullanma yeteneğiniz olduğu sürece, çok şey öğrenebilmelisiniz ve kamera, daha düşük bir uç noktadan çok daha az sınırlayıcı olacak ve çekim yapacaktır.

Özellikle, bir P (Program), Av (Açıklık Önceliği), Tv (Deklanşör Önceliği) ve M (Manuel) "Çekim Modu" olan kamera. Bunlar, pozlamayı gerçekten kontrol edebileceğiniz modlardır.

Bu, tam olarak ne öğrenmek istediğinize bağlıdır.

Fotoğrafçılığın tüm yönlerini öğrenmek istiyorsanız, tamamen kontrol edebileceğiniz bir kameraya ihtiyacınız vardır. Bununla birlikte, çok sayıda ayar ile uğraşmak zorunda kalmazsanız bazı yönleri öğrenmek daha kolaydır.

Düşük kaliteli işaret ve umut kameraları, ör. Lomo, fotoğrafın çoğu teknik yönünü ortadan kaldırmak, bunun yerine sürecin yaratıcı kısmına odaklanmak için sınırlayıcı bir faktör olarak kullanıldı.

Gelişmiş bir P&S ile başladım ve birkaç yıl önce P&S öldüğünde bir SLR'ye geçtim. SLR ile büyük bir gelişme gördüğüm iki husus:

• Düşük ışık fotoğrafçılığı. Flaş, hatta dahili olan bile çok daha iyi çalışıyor. Ve flaşsız bile, düşük ışıklı bir lensle çok daha geniş bir diyafram açıklığı elde edebiliyorum, bu önceki kameramın izin vermediği bir şey.

• Alan derinliği. P&S'ımdaki en geniş diyafram açıklığıyla bile, tüm kuralları takip ederken bile güzel bulanık arka planlar elde edemedim. Diğerleri bunu daha iyi açıklayabilir, ancak sensör boyutuyla ilgili.

Bununla birlikte, P&S fotoğrafçılığın tüm temellerini öğrenmeme izin verdi ve ondan çok sayıda mükemmel fotoğraf aldım.

Manuel kontrollere sahip bir fotoğraf makinesi IMO, SLR olmaktan daha önemlidir: Manuel kontroller, manuel pozlama ayarları (diyafram ve hız) anlamına gelir ve mümkünse manuel odaklama, ancak SLR olmayanlarda genellikle mevcut değildir. Otomatik ayarların, kameranın ne yaptığını bilmesine güvenmeniz gibi bir dezavantajı vardır, ki bu gerçekten saçmadır: kamera bir şeyi " bilmiyor ".

düzenle
Kameraya tam olarak güvenemeyeceğiniz bir örnek: kamera tüm dünyanın orta gri olduğunu düşünüyor ( öyle olduğu için seçilen bir değer genellikle doğada görülür. Örneğin, yeşillik yaklaşık orta gridir). Bununla birlikte, ışığın farklı, daha koyu veya daha açık olduğu birçok durum vardır. Bu durumlarda fotoğrafçının, kameranın diyafram açıklığı seçimini geçersiz kılması gerekir.