4: 3 (1.33) çok iyi bir oran. Hem yatay hem de dikey yönde güzel bir kompozisyon elde etmek estetik ve kolaydır. Ayrıca kareye daha yakındır, bu da optiklerin en iyi şekilde kullanılmasını sağlar (daha geniş diyafram açıklığı, daha az vinyet etkisi, vb.). Gerçekte tasarlanan tüm fotoğraf oranları 4: 3 (1.33): 4x5 "(1.25), 5x7" (1.4), 8x10 "(1.25) büyük formatlar ve 6x6cm (1.00), 6x4.5cm (1.33) değerlerine oldukça yakındır. orta formatlar.

3: 2 (1.5) "gerçek" bir oran değildir. Mevcut ama küçük 4: 3 sinema karesini bir araya getirme umutsuz çabasından gelir. daha iyi bir görüntü kalitesi elde etmek için gereklidir. Hala var olmasının en büyük nedeni eski ekipmanlarla uyumluluk ve insanlara 3: 2'yi "profesyonel" olarak görmenin öğretilmesidir. Bu, edinilmiş bir zevkten başka bir şey değildir, çünkü 35mm 3: 2 amatör olarak tanıtıldı 4x5 "profesyonelken biçimlendirin.

Dizüstü bilgisayarınızın 16: 9 oranı da bir sanatçının seçimi değil. 4: 3 TV oranı ile yüksek panoramik (2,35: 1'e kadar) sinema oranları arasında bir uzlaşma olarak seçildi. Her iki tür içeriği de, insan emeği nedeniyle pahalı olan pan&scan işlemi olmadan yarı kabul edilebilir şekilde görüntülemek için seçildi. Yeni bir oran icat etmenin en önemli nedenlerinden biri, HDTV için hemen tanınan bir marka yaratmaktı, tıpkı ilk dijital saatlerin, anında tanınmalarını sağlamak için sayısal yüzlere sahip olması gibi. Ve bu bakımdan çok başarılıydı. Hareketsiz fotoğrafçılığı sergilemek muhtemelen düşünülmemişti, bilgisayar ekranları o zamanlar neredeyse yalnızca 4: 3'tür.

Kare, yalnızca sanatsal nedenlerle (sübjektiftir) değil, aynı zamanda optik maliyetinin köşegene bağlı olması nedeniyle fotoğrafçılık için en iyi sonucu verir. Yani kare, paranın karşılığını en büyük patlamayı yapar. Öte yandan, ekran maliyeti alana bağlıdır. Bu, belirli bir köşegen için daha az alan elde ettiğiniz için ne kadar uzun olursa o kadar iyi olduğu anlamına gelir. 16: 9 21 "ekran, 4: 3 21" ekrandan yaklaşık% 20 daha az alana sahiptir. Böylece geniş paneli aynı fiyat aralığında pazarlayabilirsiniz, ancak% 20 daha yüksek kar marjıyla, bu her satış departmanının hayalidir. Silikon olan sensörler, maliyet açısından ekranlarla aynı şekilde ilerler, ancak optiklerin fiyatı hala modern kameraların maliyetine hakimdir.

Sonuç olarak, bunların hiçbiri bugün önemli değil. Pahalı bir DSLR'de (örn. Nikon D3, D4, D810 ila 5: 4 veya Canon 5DS ila 4: 3) veya 16: 9'a kadar ucuz bir bas-çek ile kırpmayı kolayca açabilirsiniz. Kırpmak için ücretsiz düzenleme programlarına erişebilirsiniz, hatta akıllı telefonunuzda kırpma yapabilirsiniz. Fotoğrafçılıkta kırpmak ucuz ve kolaydır ve dijitalde doğal karşılanır.

Öyleyse neden 16: 9, 3: 2 ve 4: 3 kullanmaya devam ediyoruz? Çünkü bu oranlar, sırasıyla HDTV, DSLR ve cep kameralarının tanınabilir markaları haline geldi. Tüketici bilinci dışında bunlardan herhangi birine bağlı kalmak için hiçbir neden yok. Tamamen teknik bir bakış açısından, ekranlarımız 2,35: 1 gibi bir şeyde ve kameralarımız 1: 1'de en iyi olacaktır.

3: 2 sensör oranı, lens optiği tarafından üretilen dairesel resmin daha küçük bir payını kullanır.
Bu, 4: 3 ile karşılaştırıldığında - ya daha az piksel / kalite elde edersiniz ya da daha küçük bir sensöre ihtiyaç duyarız ( aynı piksel sayısıyla) veya sensörün aynı boyutta olmasını sağlamak için lenslerin değiştirilmesi gerekir. Üçü de arzu edilmez ve üçü de kompakt fotoğraf makinesinin potansiyel satış fiyatını etkiler.

Yapabilseler, kare fotoğraflar veya daha da iyisi önemli teknik değişiklikler olmaksızın aynı çözünürlük kalitesinde çok daha büyük piksel sayısı talep etmek için dairesel resimler (yalnızca sensörün fiziksel olarak daha büyük olması gerekir). İkisi de ikna edici satış argümanları değil, bu yüzden 4: 3 öyle.

• Neden kimse 4: 5 en boy oranına sahip bir APS-C / 35 mm boyutlu DSLR icat etmedi? a gibi birkaç soruya bakmanın faydalı olacağını düşünüyorum. >
• Sensörlerin neden daha geniş bir en boy oranı yok?
• Belirli bir en boy oranını çekmenin avantajları nelerdir? ve
• İnsanlar neden kare fotoğrafları seviyor?

... çünkü genel olarak, sanırım sensörler için en yaygın istek daha kare olmak. Elbette, dizüstü bilgisayar ekranları geniştir, ancak bir dizüstü bilgisayar ekranını doldurmak bir fotoğraf için tek kullanım veya en uygun kullanım değildir. Klasik resimlerin en boy oranları hakkındaki bu büyüleyici matematiksel makale, 5: 4 ve 4: 3 tercihini göstermektedir. 3: 2 gibi daha geniş formatlar (bu arada, "altın oran" da dahil - beni başlatmayın!) dağılım eğrisinin çok aşağısında. Elbette fotoğraflar resim değildir, ancak kompozisyonun temel kuralları (yani, yönergeler) aynıdır.

Bence asıl soru "Neden 35mm film 3: 2 ve neden dijital Bunu SLR'ler izliyor mu? ". Yukarıda bağladığım 4: 5 en boy oranlı DSLR'lerde bağladığım ilk soru buna birkaç iyi yanıt veriyor, bunlar başlıca:

• Daha geniş en boy oranları ayna hareketi yapar buna uygun olarak daha az mesafe, daha kompakt ve daha hızlı SLR tasarımlarına izin verir ve
• Eh, insanlar buna alışır.

Bunu kompakt ve aynasız kameralar için tersine çevirirsek:

• Endişelenecek bir ayna yok, bu yüzden daha kare bir tasarıma gitmek daha kolay
• ... ve "çoğu insan buna alıştı" artık diğer şekilde, aşağı yukarı.

Başkaları iyi yanıtlar vermiş olsa da, bunun başka bir nedeni olabilir. Unutmayın, aşağıdakileri destekleyecek harika bir kaynağım yok.

Birincisi, bunun gibi film formatları eski. Muhtemelen sen ve benden daha yaşlı. Ve başlangıçta kameralar pahalı oyuncaklardı. Ailenizle görüşün, daha yeni nesillerin daha fazla fotoğrafı var. Kameralar ve onunla birlikte gelen her şey zamanla daha ucuz hale geliyor. Ve kullanımı da çok daha kolay.

Fark edebileceğiniz ikinci şey, 3: 4 çoğunlukla amatörler ve 2: 3 profesyoneller tarafından kullanılıyor. Kullanıcılar arasındaki diğer bir fark, fotoğraf çekmek için harcamak istedikleri para miktarıdır. Profesyoneller "mükemmel" bir resim ve ekipman elde etmek için büyük çaba sarf edeceklerdir. Amatörler pek değil. Sonuncusu, APS-C 'yi ve orijinal Olympus Pen gibi şeyleri kullanmaya son derece isteklidir.

Neden amatörler için bu harika seçenekler? Karşılığında daha fazla patlama! Orijinal Olympus Pen ile aynı filmle 2 kat daha fazla fotoğraf elde edersiniz! Şimdi, görüntüler biraz daha grenli. Ama film ucuz değil biliyorsunuz!

Şimdi bazı rakamları inceleyelim.

Uzun film şeridi Kodak (ve Ilford) 36 pozlama filmi = 64 1/2 inç = yaklaşık 150 cm kullanılabilir film

2: 3 = 24 x 36 mm

• 41,6 görüntü = 150 / 3.6

3: 4 = 24 x 32 mm

• 46,8 görüntü = 150 / 3,2

2: 3 Yarım çerçeve = 18 × 24 mm

• 83,3 görüntü = 150 / 1,8

Ya da bunu yıllardır bu şekilde yaptığımızı biliyoruz, bu işe yarıyor ve iyi, öyleyse neden değişelim? & Tavşan deliklerine dalmadan önce bağlantıları açmalıyım ...

İlk dijital fotoğraf makinelerim olduğunda SLR en boy oranını kaçırmıştım. Çektiğim çoğu şey ya geniş ya da uzun ve ilginç olmayan kısmı kırparken o zaman cimri piksel sayısının önemli bir bölümünü kaybettim. 2 megapiksel kamera daha çok 1.5'e benziyor çünkü fazla yüksekliği kesiyorum. Bu yüzden, 4: 3 sensörünün boşa gittiğini ve pikselleri atılacak bölgelere tahsis ettiğini düşündüm.

Sanırım film kullanıcıları da 60'larda aynı duyguyu yaşadılar. Filmin önemli bir bölümünü kesecekken neden filme (ve işleme) para harcayayım? Geniş (veya nasıl tuttuğunuza bağlı olarak uzun) bir çerçeve, istenen görüntü için daha az film alanı kullanır.

Peki ne kadar geniş? Filmlerde Todd-AO'nun tek lensle 2.2: 1 elde etmek için oldukça büyük bir yenilik olduğunu ve pahalı olduğunu hatırlıyorum. Muhtemelen daha büyük lensler yapmak ve üst ve alt lensleri kullanmamak henüz daha pahalı olacaktır.

Yani, resim doğal olarak bir daire ve bir kısmını kırparak lens boyutunu "boşa harcarsınız". Uygun fiyatlı 35 mm hobi sistemimizin orta format fotoğraf makinesi kadar büyük ve pahalı olmasını ve onu 35 mm film stoğuna dayandırarak dişli delikli olmasını istemiyoruz, böylece görüntü 24 mm uzunluk, 36 mm genişlik (43 mm diyagonal) lensleri çok büyük yapmayan iyi bir uzlaşmaydı.

Peki kompakt kamera neden 3: 4 kullanıyor? Megapiksel değerini şişirmek mi diye merak ediyorum. Seçilen aynı (küçük) lens çapı için, optik görüntüyü daha fazla sensör malzemesi ile doldurabilir ve aynı piksel boyutu için daha fazla megapiksel elde edebilirsiniz.